Το αμάλγαμα ήταν για πολλές δεκαετίες το πιο διαδεδομένο υλικό στην οδοντιατρική και χρησιμοποιούνταν ευρέως. Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες επιστημονικές μελέτες έρχονται να θέσουν υπό ισχυρή αμφισβήτηση την ασφάλεια του υλικού για τον ασθενή, προβάλλοντας μια σειρά από τοξικές δράσεις του.
Στις περισσότερες χώρες η χρήση του έχει ήδη περιοριστεί και προτείνεται η αφαίρεση των παλαιών σφραγισμάτων αμαλγάματος και η αντικατάστασή τους από λευκό υλικό, την ρητίνη, ή εάν είναι μεγάλα σφραγίσματα από ένθετα, κεραμικά ή ρητίνης.
Αυτή η αντικατάσταση κρίνεται πλέον απαραίτητη, καθώς τα μικρά ποσοστά υδραργύρου που ελευθερώνονται από τα «μαύρα» σφραγίσματα με την πάροδο του χρόνου, συσσωρεύονται σε διάφορους ιστούς όπως στον εγκέφαλο, τους γεννητικούς αδένες και τους νεφρούς και κατηγορούνται για μία σειρά από ασθένειες.
Επιπλέον, αισθητικά μας ικανοποιεί ιδιαίτερα γιατί αντικαθίστανται τα μαύρα σφραγίσματα από λευκά στο χρώμα του δοντιού, δίνοντας στο στόμα μας την φυσική του εμφάνιση.
